Portale internetowe oferują osobom korzystającym na co dzień z Internetu takie możliwości jak: złożenie i korzystanie z darmowego konta poczty e-mail, dostęp do najnowszych informacji, newsów, daje możliwość komunikowania się poprzez chaty, fora, istnieje możliwość założenia i prowadzenia pod danym portalem bloga, możliwość zrelaksowana się przy rozrywce typu gry, aukcje itp.
Portal w swojej ofercie tematycznej oferuje kategorie z przeróżnych dziedzin gdzie prawie każdy może znaleźć coś dla siebie.
Podłoża ideologicznego przyświecającego portalom nie dopatrzyłyśmy się, jednak są nastawione na komercję a nie na indywidualność i wyjątkowość. Użytkownik weryfikację dostępnych informacji ich jakość na portalu może ocenić poprzez porównanie portali, co jednak nie daje gwarancji wiarygodności oraz dobrej jakości.
Właścicielami są spółki prowadzone przez osoby fizyczne bądź prawne w oparciu o umowę lub statut.
Serwisy dziennikarstwa obywatelskiego
Serwis INTERIA360 tworzony jest pod kierunkiem portalu INTERIA.PL, natomiast serwis ALERT24 portalu GAZETA.PL (serwis AGORY). Właścicielem serwisu WIADOMOŚĆI24.PL jest POLSKAPRESSE spółka z o.o. Jedynie właściciel serwisu ITHINK jest nieznany.
Każdemu z serwisów dziennikarstwa obywatelskiego przyświeca idea „wyraź siebie”. Serwisy umożliwiają prezentowanie swoich opinii i poglądów oraz tworzenie amatorskich publikacji na łamach gazety internetowej przez ich użytkowników.
Serwisy skierowane są do osób, które chciałyby podzielić się swoimi opiniami i umiejętnościami dziennikarskimi oraz do osób, które czujnie obserwują swoje otoczenie i wychwytują ciekawe wydarzenia.
Wszystkie informacje i publikacje są wstępnie redagowane przez redaktorów. W serwisie alert.pl i Interia360 informacje są potwierdzone dołączonymi zdjęciami i filmikami. Często publikacje dotyczą własnych poglądów autora na temat aktualnych wydarzeń. Istotną informacją jest zastrzeżenie właścicieli serwisów iż nie ponoszą oni odpowiedzialności za prawdziwość zamieszczanych informacji. Na użytkowników jest nałożony obowiązek przestrzegania praw autorskich oraz zakaz umieszczania informacji, które mogą naruszyć prawa osób trzecich lub są niezgodne z dobrymi obyczajami.
Media niezależne
Mając na myśli termin „niezależne media” przede wszystkim nasuwa się pytanie, czy w państwie, które jest demokratyczne i bądź co bądź nie ma cenzury, istnieją media uzależnione np., od sił politycznych, czy ekonomicznych? W tej chwili w Polsce działa pokaźny sektor konkurujących ze sobą mediów publicznych, przede wszystkim elektronicznych, a także prywatnych, co z kolei sprzyja rozwojowi obiektywnego dziennikarstwa np.: Indymedia, Prawica.net, Wikinews, Centrum Informacji Anarchistycznej. Indymedia tworzy sieć zwyczajnych ludzi, aktywistów i organizacji zainteresowanych kreowaniem niezależnych mediów. Celem tego serwisu jest przekazanie informacji o istotnych zjawiskach społecznych i politycznych w sposób całkowicie spontaniczny i niekomercyjny. Polskie Indymedia tworzą: kolektyw redakcyjny i autorzy indywidualni. Prawica.net jest portalem publicystycznym, dyskusyjnym i informacyjnym. Podejmowane są tam także działania publiczne dla wyrażenia poglądów odbiorców. Informacje zamieszczane są przez grupę autorów blogów, a także przez zarejestrowanych czytelników. Centrum Informacji Anarchistycznej to serwis udostępniający wiadomości, ogłoszenia, publicystykę i inne artykuły. Wszystkie nadsyłane artykuły ocenia kolektyw redakcyjny. Portal Wikinews jest serwisem informacyjnym opartym na technologii WIKI, tzn., że każdy zarejestrowany i niezarejestrowany użytkownik może tworzyć i publikować artykuły, a także redagować już te zamieszczone.
Serwis informacyjny, który skierowany byłby do szerokiego grona odbiorców, naszym zdaniem, powinien dopuszczać istnienie wielu ideologii, wiele kategorii tematycznych, dawać możliwość wypowiedzenia się zgodnie z obowiązującymi zasadami, pozwalać na pewną swobodę w tworzeniu kategorii poruszanych i omawianych wątków. Stworzenie serwisu opiniotwórczego, wydaję nam się jak najbardziej możliwe. Mamy jednak wątpliwości, czy serwis ten nie sprzyjając gustom odbiorców, jednocześnie mógłby cieszyć się popularnością.
Źródła:
http://www.wp.pl/ ( 26.04.2009r.)
http://www.onet.pl/ ( 26.04.2009r.)
http://www.gazeta.pl/0,0.html ( 26.04.2009r.)
http://www.interia.pl/ ( 26.04.2009r.)
http://www.ithink.pl/ ( 26.04.2009r.)
http://interia360.pl/ ( 26.04.2009r.)
http://www.wiadomosci24.pl/ ( 26.04.2009r.)
http://www.alert24.pl/alert24/0,0.html ( 26.04.2009r.)
http://poland.indymedia.org/ ( 26.04.2009r.)
http://www.prawica.net/ ( 26.04.2009r.)
http://cia.bzzz.net/ ( 26.04.2009r.)
http://pl.wikinews.org/wiki/Strona_g%C5%82%C3%B3wna ( 26.04.2009r.)
26 kwietnia 2009
24 kwietnia 2009
Uzależnienia od komputera i Internetu
W obecnych czasach mówiąc o uzależnieniu, nie mamy na myśli tylko i wyłącznie alkoholizmu i narkomanii. Coraz częściej zjawisko to dotyczy obszarów współczesności takich jak praca, zakupy, media. Chciałabym poruszyć temat uzależnienia od komputera i Internetu. Obecnie określa się, że ok. 20% użytkowników komputera uzależnia się, jednak można się spodziewać, że uzależnienie od nowych mediów może być zagrożeniem XXI wieku. Obok "uzależnienia od internetu" istnieją takie określenia jak: siecioholizm, cyberzależność, internetoholizm, infoholizm oraz uzależnienie od komputera. Uzależnienie to nabyta silna potrzeba wykonywania jakiejś czynności lub zażywania jakiejś substancji. Najczęściej kojarzy nam z tym drugim, dlatego pierwsze objawy uzależnienia od komputera i Internetu są ignorowane przez najbliższe otoczenie.
Konsekwencjami rozwoju techniki jest zmiana form spędzania czasu wolnego. Dzieci młodzież coraz rzadziej sięgają po książkę czy spędzają go na świeżym powietrzu. Czas wolny zdominowały gry komputerowe i przeglądanie stron internetowych. Nadmierne korzystanie z komputera, jak i z innych mediów przynosi negatywne skutki, m.in. przyczynia się do zanikania więzi rodzinnych i ogranicza siłę wpływów wychowawczych ze strony rodziców, szkodzi zdrowiu i negatywnie wpływa na ogólną sprawność fizyczną, dzieci i młodzież narażona jest na szkodliwe bodźce psychiczne, tj. przemoc, pornografia, wywołuje apatię oraz jest przyczyną lekceważenia obowiązków szkolnych i domowych. Negatywne skutki zdrowotne codziennego korzystania z komputera. to m.in. problemy ze wzrokiem, zespół "cieśni nadgarstka", zwyrodnienia kręgosłupa, padaczka komputerowa itd.
Rozwój uzależniania od Internetu postępuje dynamicznie i można go podzielić na następujące etapy:
• Pierwsza styczność i zafascynowanie Internetem. Dostrzeżenie bogactwa jego możliwości, odkrycie nowej rzeczywistości oraz wrażenie „braku granic”.
• Przekonanie się, że korzystanie z Internetu jest źródłem wypoczynku, relaksu oraz pomaga minimalizować napięcia, poczucia samotności itp.
• Korzystanie z Internetu staję się coraz bardziej systematyczne, a jego celem jest stabilizowanie własnych stanów emocjonalnych.
• Wzrastające wycofywanie się z kontaktów interpersonalnych, relacji z najbliższym otoczenie, zobojętnienie społeczne oraz odwrócenie się od świata realnego na rzecz kontaktów wirtualnych.
• Uczucie dyskomfortu i niezadowolenia w sytuacjach braku dostępu do Internetu
• Uwidacznianie się problemów społecznych, zdrowotnych, finansowych itp., które bez wątpienia są skutkiem korzystania z Internetu.
W momencie, gdy już dojdzie do uzależnienia niezbędna jest pomoc specjalisty, jednak do współczesnych zadań wychowawczych należy zapobieganie tym uzależnieniom. Wnikliwa obserwacja rodziców i wychowawców wydaje się być sposobem na uniknięcie takich sytuacji. Natomiast, aby rodzic mógł zauważyć i zdiagnozować pierwsze objawy uzależnienia od komputera czy Internetu, niezbędna jest jego świadomość i wiedza na ten temat. Dzieci i młodzież powinny korzystać z nowych mediów pod kontrolą dorosłych, bo świat, który oferuje Internet jest zbyt rozległy i niebezpieczny dla młodego odkrywcy. Zadaniem rodziców i wychowawców jest nauka umiejętnego korzystania z mediów. To, że komputer i Internet dają wiele możliwości jest niezaprzeczalne. Problem leży w właściwym wykorzystaniu tego, co nam oferują. Istotnym zagadnieniem jest organizacja czasu wolnego w rodzinie i środowisku lokalnym. Wzorce przekazywane przez rodziców mają kolosalne znaczenie. Mniej prawdopodobne będzie uzależnienie się dziecka, którego rodzina zapewnia mu atrakcyjne i różnorodne formy wykorzystania czasu wolnego. Rolą rodziców i wychowawców powinno być wskazywanie dziecku na wartości, jakie płyną z aktywnego i twórczego spędzania czasu wolnego – zabawy i gry na świeżym powietrzu, podróże, uczęszczanie do kina, teatru, na koncerty czy czytanie książek oraz ukazanie, że „realna” rzeczywistość jest o wiele ciekawsza i bardziej intrygująca niż ta „wirtualna”.
Źródło:
Urszula Parnicka, Szkodliwe uzależnienia, „Edukacja i Dialog” 2001, nr 3.
http://www.wychowawca.pl/miesiecznik/06-126/05.htm ( 24.04.2009r.)
http://siecioholizm.eu ( 24.04.2009 r.)
Konsekwencjami rozwoju techniki jest zmiana form spędzania czasu wolnego. Dzieci młodzież coraz rzadziej sięgają po książkę czy spędzają go na świeżym powietrzu. Czas wolny zdominowały gry komputerowe i przeglądanie stron internetowych. Nadmierne korzystanie z komputera, jak i z innych mediów przynosi negatywne skutki, m.in. przyczynia się do zanikania więzi rodzinnych i ogranicza siłę wpływów wychowawczych ze strony rodziców, szkodzi zdrowiu i negatywnie wpływa na ogólną sprawność fizyczną, dzieci i młodzież narażona jest na szkodliwe bodźce psychiczne, tj. przemoc, pornografia, wywołuje apatię oraz jest przyczyną lekceważenia obowiązków szkolnych i domowych. Negatywne skutki zdrowotne codziennego korzystania z komputera. to m.in. problemy ze wzrokiem, zespół "cieśni nadgarstka", zwyrodnienia kręgosłupa, padaczka komputerowa itd.
Rozwój uzależniania od Internetu postępuje dynamicznie i można go podzielić na następujące etapy:
• Pierwsza styczność i zafascynowanie Internetem. Dostrzeżenie bogactwa jego możliwości, odkrycie nowej rzeczywistości oraz wrażenie „braku granic”.
• Przekonanie się, że korzystanie z Internetu jest źródłem wypoczynku, relaksu oraz pomaga minimalizować napięcia, poczucia samotności itp.
• Korzystanie z Internetu staję się coraz bardziej systematyczne, a jego celem jest stabilizowanie własnych stanów emocjonalnych.
• Wzrastające wycofywanie się z kontaktów interpersonalnych, relacji z najbliższym otoczenie, zobojętnienie społeczne oraz odwrócenie się od świata realnego na rzecz kontaktów wirtualnych.
• Uczucie dyskomfortu i niezadowolenia w sytuacjach braku dostępu do Internetu
• Uwidacznianie się problemów społecznych, zdrowotnych, finansowych itp., które bez wątpienia są skutkiem korzystania z Internetu.
W momencie, gdy już dojdzie do uzależnienia niezbędna jest pomoc specjalisty, jednak do współczesnych zadań wychowawczych należy zapobieganie tym uzależnieniom. Wnikliwa obserwacja rodziców i wychowawców wydaje się być sposobem na uniknięcie takich sytuacji. Natomiast, aby rodzic mógł zauważyć i zdiagnozować pierwsze objawy uzależnienia od komputera czy Internetu, niezbędna jest jego świadomość i wiedza na ten temat. Dzieci i młodzież powinny korzystać z nowych mediów pod kontrolą dorosłych, bo świat, który oferuje Internet jest zbyt rozległy i niebezpieczny dla młodego odkrywcy. Zadaniem rodziców i wychowawców jest nauka umiejętnego korzystania z mediów. To, że komputer i Internet dają wiele możliwości jest niezaprzeczalne. Problem leży w właściwym wykorzystaniu tego, co nam oferują. Istotnym zagadnieniem jest organizacja czasu wolnego w rodzinie i środowisku lokalnym. Wzorce przekazywane przez rodziców mają kolosalne znaczenie. Mniej prawdopodobne będzie uzależnienie się dziecka, którego rodzina zapewnia mu atrakcyjne i różnorodne formy wykorzystania czasu wolnego. Rolą rodziców i wychowawców powinno być wskazywanie dziecku na wartości, jakie płyną z aktywnego i twórczego spędzania czasu wolnego – zabawy i gry na świeżym powietrzu, podróże, uczęszczanie do kina, teatru, na koncerty czy czytanie książek oraz ukazanie, że „realna” rzeczywistość jest o wiele ciekawsza i bardziej intrygująca niż ta „wirtualna”.
Źródło:
Urszula Parnicka, Szkodliwe uzależnienia, „Edukacja i Dialog” 2001, nr 3.
http://www.wychowawca.pl/miesiecznik/06-126/05.htm ( 24.04.2009r.)
http://siecioholizm.eu ( 24.04.2009 r.)
23 kwietnia 2009
NASZE REFLEKSJE NA TEMAT REALIZOWANYCH ZAJĘĆ
Jesteśmy studentkami V roku studiów zaocznych Pedagogiki na Uniwersytecie Gdańskim. Na potrzeby realizacji zajęć ćwiczeniowych z przedmiotu Media w Edukacji prowadzonych przez mgr Grzegorza Strunże opracowywałyśmy polecenia prowadzącego. Grupa nasza składała się z 6 osób w składzie: Agnieszka Bidzińska, która była koordynatorem, Paulina Dziuwe, Anna Szutkowska, Marta Gębka, Karolina Grzesiuk, Lucyna Reimann.
Naszym zadaniem było prowadzenie bloga pod adresem internetowym http://myomediachwedukacji.blogspot.com/ o tematyce związanej z rolą mediów w edukacji. Zadanie to realizowałyśmy na bieżąco w roku akademickim 2008/2009 na II semestrze. Naszym głównym zadaniem było umieszczanie informacji o mediach i ich znaczeniu w procesie edukacji i wychowania. Omówiłyśmy następujące tematy: Uzależnienia od komputera i Internetu, Siła reklamy w telewizji ,Kompetencje medialne jednostki we współczesnym świecie, Internet jako „nauczyciel”, Kultura popularna – masowa, Mass media w edukacji, Media a agresywne zachowania dzieci, Wartości wychowawczy mediów, Nowe i stare media - różnice, Wpływ przekazu medialnego na jednostkę ludzką, Media jako środowisko wychowawcze, Zagrożenia ze strony mass mediów, Wartości płynące z mass mediów, Sposoby oddziaływania mass mediów na odbiorcę.
Uważamy, iż forma ćwiczeń z przedmiotu „media w edukacji”, choć nietypowa, okazała się przełomowa. Po pierwsze zmieniła nasze zdanie dotyczące blogowania. Wcześniej blog głównie kojarzył nam się z internetowym pamiętnikiem, raczej o niedostrzegalnej wartości. Obecnie dostrzegamy możliwości jakie daje – chociażby publikowanie. Co więcej, poznałyśmy ciekawe zjawisko, jakim jest dziennikarstwo obywatelskie. Po drugie publikowanie w internecie uzmysłowiło nam wagę praw autorskich. Do tej pory internet wydawał nam się miejscem pozbawionym dbałości o prawa autorskie. Ponadto byłyśmy świadome, że media przekształciły proces i zasięg edukacji, jednak nie zdawałyśmy sobie do końca sprawy z tego, jakie możliwości niosą ze sobą nowe media. Uświadomiłyśmy sobie potrzebę edukowania nauczycieli i wychowawców, którym należy uzmysłowić potrzebę podążania z duchem czasów oraz wykorzystania szans, jakie daje komputeryzacja i internet.
Ponadto uważamy, iż ta forma zajęć jest ciekawą alternatywą w porównaniu do normalnych zajęć prowadzonych w formie wykładu. Rozwija umiejętności, pobudza kreatywność, angażuje do pracy całą grupę. Forma pracy zaproponowana na zajęciach motywowała każdego ze studentów do działania, ukazywała nowe techniki pracy. Dawała możliwość wykazania się każdemu z nas i co najważniejsze uzupełniła naszą wiedzę o ciekawe tematy, Jednakże zabiera sporo czasu oraz wymaga poświęceń na co studenci na V roku z racji wielu obowiązków nie za bardzo mogą sobie pozwolić, a co się z tym wiąże- nie są w stanie wykorzystać w pełni swoich możliwości.
Niewątpliwie jesteśmy społeczeństwem informacyjnym, wobec tego uważamy, ze taki przedmiot jak Media w Edukacji jest jak najbardziej pożądanym. W czasie odbywania kursu mogłyśmy zapoznać się także z możliwościami wykorzystania komputera, zarówno w toku tworzenia, jak i wykorzystania materiałów multimedialnych. Umiejętności tworzenia prezentacji, wykorzystanie programów narzędziowych, czy redagowania komunikatów medialnych, co współcześnie jest konieczne i przydatne w pracy pedagoga. Zwłaszcza, że współcześnie coraz młodsze pokolenia zasiadają przed komputerami, co stwarzać może pewne ryzyko dla nieukształtowanej jeszcze osobowości. Zatem dobrze przygotowany pedagog po takim kursie jest w stanie uzmysłowić już najmłodszym ile możliwości daje sam komputer, programy komputerowe, ukazać młodemu człowiekowi coś więcej niż tylko „gry komputerowe”.
Z perspektywy czasu uważamy, że każda z nas mogła o wiele bardziej się wykazać i zaangażować w przemyślenia na temat edukacyjnej roli mediów, gdyby przedmiot realizowany był na jednym z wcześniejszych semestrów.
Reasumując uważamy, że praca w grupie podzielona była sprawiedliwie. Każda z nas mogła wybrać i opisać temat związany z przedmiotem, podzielić się swoją opinią. Pomimo niektórych negatywnych odczuć, wzajemnie motywowałyśmy się do zamieszczania wpisów na blogu.
Autorzy: Anna Szutkowska, Paulina Dziuwe, Karolina Grzesiuk, Lucyna Reimann, Marta Gębka, Agnieszka Bidzińska
Naszym zadaniem było prowadzenie bloga pod adresem internetowym http://myomediachwedukacji.blogspot.com/ o tematyce związanej z rolą mediów w edukacji. Zadanie to realizowałyśmy na bieżąco w roku akademickim 2008/2009 na II semestrze. Naszym głównym zadaniem było umieszczanie informacji o mediach i ich znaczeniu w procesie edukacji i wychowania. Omówiłyśmy następujące tematy: Uzależnienia od komputera i Internetu, Siła reklamy w telewizji ,Kompetencje medialne jednostki we współczesnym świecie, Internet jako „nauczyciel”, Kultura popularna – masowa, Mass media w edukacji, Media a agresywne zachowania dzieci, Wartości wychowawczy mediów, Nowe i stare media - różnice, Wpływ przekazu medialnego na jednostkę ludzką, Media jako środowisko wychowawcze, Zagrożenia ze strony mass mediów, Wartości płynące z mass mediów, Sposoby oddziaływania mass mediów na odbiorcę.
Uważamy, iż forma ćwiczeń z przedmiotu „media w edukacji”, choć nietypowa, okazała się przełomowa. Po pierwsze zmieniła nasze zdanie dotyczące blogowania. Wcześniej blog głównie kojarzył nam się z internetowym pamiętnikiem, raczej o niedostrzegalnej wartości. Obecnie dostrzegamy możliwości jakie daje – chociażby publikowanie. Co więcej, poznałyśmy ciekawe zjawisko, jakim jest dziennikarstwo obywatelskie. Po drugie publikowanie w internecie uzmysłowiło nam wagę praw autorskich. Do tej pory internet wydawał nam się miejscem pozbawionym dbałości o prawa autorskie. Ponadto byłyśmy świadome, że media przekształciły proces i zasięg edukacji, jednak nie zdawałyśmy sobie do końca sprawy z tego, jakie możliwości niosą ze sobą nowe media. Uświadomiłyśmy sobie potrzebę edukowania nauczycieli i wychowawców, którym należy uzmysłowić potrzebę podążania z duchem czasów oraz wykorzystania szans, jakie daje komputeryzacja i internet.
Ponadto uważamy, iż ta forma zajęć jest ciekawą alternatywą w porównaniu do normalnych zajęć prowadzonych w formie wykładu. Rozwija umiejętności, pobudza kreatywność, angażuje do pracy całą grupę. Forma pracy zaproponowana na zajęciach motywowała każdego ze studentów do działania, ukazywała nowe techniki pracy. Dawała możliwość wykazania się każdemu z nas i co najważniejsze uzupełniła naszą wiedzę o ciekawe tematy, Jednakże zabiera sporo czasu oraz wymaga poświęceń na co studenci na V roku z racji wielu obowiązków nie za bardzo mogą sobie pozwolić, a co się z tym wiąże- nie są w stanie wykorzystać w pełni swoich możliwości.
Niewątpliwie jesteśmy społeczeństwem informacyjnym, wobec tego uważamy, ze taki przedmiot jak Media w Edukacji jest jak najbardziej pożądanym. W czasie odbywania kursu mogłyśmy zapoznać się także z możliwościami wykorzystania komputera, zarówno w toku tworzenia, jak i wykorzystania materiałów multimedialnych. Umiejętności tworzenia prezentacji, wykorzystanie programów narzędziowych, czy redagowania komunikatów medialnych, co współcześnie jest konieczne i przydatne w pracy pedagoga. Zwłaszcza, że współcześnie coraz młodsze pokolenia zasiadają przed komputerami, co stwarzać może pewne ryzyko dla nieukształtowanej jeszcze osobowości. Zatem dobrze przygotowany pedagog po takim kursie jest w stanie uzmysłowić już najmłodszym ile możliwości daje sam komputer, programy komputerowe, ukazać młodemu człowiekowi coś więcej niż tylko „gry komputerowe”.
Z perspektywy czasu uważamy, że każda z nas mogła o wiele bardziej się wykazać i zaangażować w przemyślenia na temat edukacyjnej roli mediów, gdyby przedmiot realizowany był na jednym z wcześniejszych semestrów.
Reasumując uważamy, że praca w grupie podzielona była sprawiedliwie. Każda z nas mogła wybrać i opisać temat związany z przedmiotem, podzielić się swoją opinią. Pomimo niektórych negatywnych odczuć, wzajemnie motywowałyśmy się do zamieszczania wpisów na blogu.
Autorzy: Anna Szutkowska, Paulina Dziuwe, Karolina Grzesiuk, Lucyna Reimann, Marta Gębka, Agnieszka Bidzińska
18 kwietnia 2009
Siła reklamy telewizyjnej
Reklamy tworzone są i emitowane po to, by wpływać na widzów, wzbudzać w nich chęć posiadania danego produktu. Dzieci oglądają reklamy przed programem i po obejrzanym filmie czy bajce. 
Bardzo chętnie pozostają przy telewizorze, aby je obejrzeć. Badania, jakie przeprowadziła Katedra Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego wykazały, że reklamy, obok filmów animowanych, są najbardziej lubianymi i najczęściej oglądanymi przez dzieci elementami programów telewizyjnych. Dzieci w wieku przedszkolnym nie są świadome istoty reklam, dopiero w wieku szkolnym zaczynają rozumieć, co jest ich celem.
Reklama promuje przyjmowanie konsumpcyjnej postawy, rozbudza łakomstwo; kształtuje postawę na "mieć". Dziecko zdobywa przekonanie o ważności coraz to lepszych, nowych rzeczy, czyniąc z tego ważną wartość życiową. Poprzez reklamę dziecko bardzo często zatraca swoją wartość. Reklama lansuje wzorce, dziecko naśladuje osoby widziane w reklamie, od sposobu ubierania czy mówienia. W grupie rówieśniczej posiadanie danej rzeczy reklamowanej w telewizji, bardzo często stanowi o jego pozycji społecznej. Nie wszyscy rodzice mogą sprostać „zadaniom" płynącym z telewizyjnych reklam, dzieci wywierają na rodziców nacisk i tak mogą rodzić się konflikty i spory między nimi. Konflikty te mogą się wzmacniać przez łatwowierność dziecka, które wierzy we wszystkie sugerowane przez reklamy zalety produktu. Dzieci odbierają reklamy bezkrytycznie i czasami rozczarowują się, gdy zakupiony produkt jest w rzeczywistości inny, niż obiecywała reklama. Czują się okłamane przez dorosłych.
Już od najmłodszych lat dzieci powinny być poddawane edukacji medialnej. Oprócz rodziny mogą pomóc również nauczyciele i pedagodzy rozbudzając i kształtując samoświadomość poczucia własnej wartości dziecka, ucząc zachowań asertywnych, a także przestrzegać przed przyjmowaniem stylu życia obecnego w reklamie.
Źródło:
http://www.vulcan.com.pl/eid/archiwum/1997/05/reklama.html, ( 18.04.2009r. godz. 20:00)
http://www.literka.pl/wplyw-reklamy-na-zachowanie-dziecka,artykul,14935.html
, (18.04.2009r. godz. 19:35)
http://www.we-dwoje.pl/files/Image/art_bonus_175/we_dwoje_1_6685.jpg ( 18.04.2009r. godz. 19:46)
Bardzo chętnie pozostają przy telewizorze, aby je obejrzeć. Badania, jakie przeprowadziła Katedra Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego wykazały, że reklamy, obok filmów animowanych, są najbardziej lubianymi i najczęściej oglądanymi przez dzieci elementami programów telewizyjnych. Dzieci w wieku przedszkolnym nie są świadome istoty reklam, dopiero w wieku szkolnym zaczynają rozumieć, co jest ich celem. Reklama promuje przyjmowanie konsumpcyjnej postawy, rozbudza łakomstwo; kształtuje postawę na "mieć". Dziecko zdobywa przekonanie o ważności coraz to lepszych, nowych rzeczy, czyniąc z tego ważną wartość życiową. Poprzez reklamę dziecko bardzo często zatraca swoją wartość. Reklama lansuje wzorce, dziecko naśladuje osoby widziane w reklamie, od sposobu ubierania czy mówienia. W grupie rówieśniczej posiadanie danej rzeczy reklamowanej w telewizji, bardzo często stanowi o jego pozycji społecznej. Nie wszyscy rodzice mogą sprostać „zadaniom" płynącym z telewizyjnych reklam, dzieci wywierają na rodziców nacisk i tak mogą rodzić się konflikty i spory między nimi. Konflikty te mogą się wzmacniać przez łatwowierność dziecka, które wierzy we wszystkie sugerowane przez reklamy zalety produktu. Dzieci odbierają reklamy bezkrytycznie i czasami rozczarowują się, gdy zakupiony produkt jest w rzeczywistości inny, niż obiecywała reklama. Czują się okłamane przez dorosłych.
Już od najmłodszych lat dzieci powinny być poddawane edukacji medialnej. Oprócz rodziny mogą pomóc również nauczyciele i pedagodzy rozbudzając i kształtując samoświadomość poczucia własnej wartości dziecka, ucząc zachowań asertywnych, a także przestrzegać przed przyjmowaniem stylu życia obecnego w reklamie.
Źródło:
http://www.vulcan.com.pl/eid/archiwum/1997/05/reklama.html, ( 18.04.2009r. godz. 20:00)
http://www.literka.pl/wplyw-reklamy-na-zachowanie-dziecka,artykul,14935.html
, (18.04.2009r. godz. 19:35)
http://www.we-dwoje.pl/files/Image/art_bonus_175/we_dwoje_1_6685.jpg ( 18.04.2009r. godz. 19:46)
8 kwietnia 2009
Kompetencje medialne jednostki we wspólczesnym świecie.
Nasze dotychczasowe wpisy na blogu dotyczące edukacji medialnej, mediów i ich funkcji, a także korzyści, czy zagrożenia płynące z ich korzystania oraz o niebagatelnym oddziaływaniu na jednostkę skłoniły mnie do zamieszczenia posta dotyczącego kompetencji medialnych.Jednym z istotnych dążeń współczesnej edukacji jest modelowanie kompetencji medialnych w społeczeństwie. Kompetencje te dadzą jednostce możliwość świadomego i efektywnego uczestnictwa w procesie edukacji szkolnej, jak również w edukacji permanentnej. Poza tym pozwolą przeciwdziałać zjawisku wyeliminowania z transformującego się społeczeństwa. Kompetencje medialne obejmują następujące obszary mediów: teorię mediów, język i komunikację medialną, odbiór komunikatów medialnych, korzystanie z mediów oraz tworzenie komunikatów medialnych. Nie jest moim zamiarem wymianianie wszystkich kompetencji, jednakże chciałabym zwrocić uwagę na te z pośrod nich, które wydają się istotne w codziennym korzystaniu z mediów przez nas samych, czy też nasze dzieci a dotyczą one odbioru przekazów medialnych oraz korzystania z mediów. Człowiek kompetentny w zakresie odbioru przekazów medialnych potrafi dostrzec mechanizmy psychologicznego odziaływania mediów na odbiorcę, jak również potrafi kontrolować swój kontakt z mediami, aby nie ulec nadmiernej nimi fascynacji, a tym samym uzależnieniom medialnym.Istotne jest także aby mieć świadomość, ze brak kompetencji medialnych naraża nas manipulację, dlatego też w tym zakresie edukacja medialna ma ważną rolę do spełnienia. A rola ta polega miedzy innymi na wykształceniu w dzieciach, już w wieku szkolnym, umiejętnosci interpretacji przekazów, krytycznego podejścia do przekazów, a takze wysuwania wniosków z dostępnych informacji. Nabyte kompetencje z zakresu korzystania z mediów umożliwiają formułowanie własnych sądów, opinii na dany temat,a wartościowanie dostępnych informacji pozwoli nam na radzenie sobie z nadmiarem przekazów medialnych.
Źródło: Strykowski W. - Kompetencje medialne: pojęcie, obszary, formy kształcenia [w]: Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy. Media a edukacja. red.W.Strykowski, W.Skrzydlewski. Poznań 2004
Źródło: Strykowski W. - Kompetencje medialne: pojęcie, obszary, formy kształcenia [w]: Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy. Media a edukacja. red.W.Strykowski, W.Skrzydlewski. Poznań 2004
Subskrybuj:
Posty (Atom)