Kultura popularna – masowa

Kultura masowa obejmuje upodobania, sposoby bycia, styl mas. Ma ona szeroki zasięg dzięki np.: telewizji, radiu, które zaliczają się m.in. do środków masowego przekazu. Współcześnie raczej używa się określenia „kultura popularna”, która określa to, co lubi wielu ludzi, czy zdecydowana ich większość.

Źródło: Denis McQuail, Teoria komunikowania masowego, Warszawa 2008, s. 76.

Kultura popularna pełni funkcję kompensacyjną, a zatem daje możliwość przeżywania zastępczych emocji. Umożliwia utrwalanie i przekazywanie następnym pokoleniom istotnych cech danej kultury. Pełni także funkcję integracyjną, czyli wytwarza poczucie wspólnoty. Do wytworów kultury popularnej zaliczyć można, m.in.: koncerty muzyki popularnej, czy igrzyska sportowe.

Źródło: Słownik pojęć i tekstów kultury, pod red. Ewy Szczęsnej, Warszawa 2002, s. 155.

Każdy dzień w życiu przynosi zmiany, jednak u każdego z nas przemiany te wyglądają inaczej. Nie jest tak, że wszyscy żyjemy na tym samym poziomie, że mamy równe szanse rozwoju – ten fakt jest zauważalny na co dzień. Zwłaszcza teraz w dobie kryzysu, który ja osobiście odczuwam... Jednak nie na temat kryzysu chciałybyśmy się wypowiadać, ale o szansie na „zadomowienie” się mediów w obszarze jakim jest szkoła, które są zachęcającą formą edukacji. Jak do dzisiaj pamiętamy zajęcia z informatyki, gdzie przy jednym komputerze siedziało co najmniej 5 osób. Zajęcia te były dla nas czymś nowym, ale ze względów technicznych nie mogłyśmy jakby pójść krok dalej. Dopiero następne roczniki miały to szczęście, iż mogły korzystać z nowszego sprzętu i poznawać bardziej złożone treści i wykorzystać je w praktyce. Współcześnie mamy możliwości, by wyrażać swoje myśli, poglądy przy wykorzystaniu mediów ,dzieje się to jednak najczęściej w zaciszu domowym. W szkołach edukacja przy wykorzystaniu mediów nie jest naszym zdaniem realizowana na takim poziomie w jaki mogłaby być. Być może wiąże się, to z niewystarczającym przygotowaniem nauczycieli. Jest ono niezbędne, by posiąść umiejętność selektywnego oraz aktywnego odbioru informacji, jak i również korzystnego wykorzystywania ich w procesie edukacji. Ponadto by opanować umiejętność posługiwania się Internetem i innymi wytworami kultury. Uważamy jednak , że z czasem się to zmieni i każdy uczeń będzie miał szansę za pośrednictwem mediów uczestniczyć w rzeczywistości szkolnej i nie tylko szkolnej, bowiem chociażby Internet jest niezbędnym ( jak dla nas) narzędziem pozwalającym się komunikować w sposób szybki, wygodny. Czy szkoła zaufa i bardziej się „otworzy”? Uważamy, że tak, ale jak wszystko wymaga to jednak czasu, aby opracować nowe programy edukacyjne... Ja już napisałyśmy w jednym z blogów: „ Nieumiejętność korzystania z mediów to współczesny analfabetyzm(...) ( J. Gajda, Media w edukacji, Kraków 2003, s. 66).


Autorzy: Agnieszka, Paulina.


Źródło:
1) J. Gajda, Media w edukacji, Wyższa Szkoła Pedagogiczna ZNP, Kraków 2003.

2) Kultura popularna + (nie)popularna szkoła = (popularna) edukacja 2.0? 27.03.2009r.


Kultura popularna Edukacja popularna

Masowość na ogół kojarzone jest w sposób negatywny. Często oznacza przeciętność.
Coś co jest skierowane do masy nie jest wyjątkowe, jest ogólnodostępne. Przekazem kultury są także media. Mają one wielką silę i wielki zasięg, za ich pośrednictwem można wiele zdziałać. Często stają się one nośnikiem informacji, ale mają też ogromny wpływ na kształtowanie się tzw. stylu, mody i trendu. Kultura medialna skierowana jest do szerokiego grona odbiorców przez co działa w sposób ujednolicenia wszystkich. Stają się oni zwyczajni i szarzy, bez własnego stylu. Przeciwnością kultury masowej jest kultura wyższego rzędu, która wymaga od odbiorcy włożenie wysiłku., własnej kreatywności pobudzenia. Skierowana jest dla ograniczonego grona odbiorców, którzy czym się wyróżniają i nie są przeciętni.
Kultura popularna odgrywa także duże znaczenie w procesie Edukacji.
Internet jako źródło informacji i jako narzędzie wykorzystywane w procesie edukacji ma szeroki wachlarz ofert do popisu. Dzięki niemu zdobywamy informacje, komunikujemy się, dzielimy się swoimi wytworami, tworzymy nowe, robimy zakupy, płacimy rachunki, często ułatwimy sobie życie. Tak więc w zależności od sposobu wykorzystania może on być wszechstronnie wykorzystywany w procesie edukacji.

Autor: Lucyna

Źródło:
1) http://www.eszkola.pl/forum/viewtopic.php?p=885
( 24.03.2009r.)
2)Kultura popularna + (nie)popularna szkoła = (popularna) edukacja 2.0? ( 24.03.2009r.).


O sukcesie mediatyzacji szkoły można byłoby powiedzieć, gdyby szkoła umożliwiając dostęp do nowoczesnych urządzeń jednocześnie kształtowała analityczne podejście do mediów oraz uczyła tworzenia komunikatów i konstruowania nowej kultury wiedzy. Co ważne proces zdobywania wiedzy nie powinien pojawiać się tylko i wyłącznie w klasie szkolnej, ale konieczna jest równoległa edukacja w wirtualnych serwisach szkolnych. Jenkins proponuje spełnić następujące warunki, aby powyższy plan mógł się urzeczywistnić:
- umożliwienie i przygotowanie każdego dziecka do bycia pełnoprawnym uczestnikiem społecznej, kulturowej, ekonomicznej i politycznej przyszłości społeczeństwa,
- umożliwienie każdemu dziecku prezentowania własnych poglądów na temat roli mediów w postrzeganiu świata,
- społeczne przygotowanie każdego dziecka do pojawiających się norm etycznych, które formują działalność dziecka jako medialnego twórcy i członka wirtualnych społeczności.
Aby edukacja zaczęła kształcić kreatywnych i aktywnych członków kultury i społeczeństwa, powinno się zainicjować następujące działania. Przede wszystkim należy popularyzować czynny udział w przestrzeni medialnej, który nie tylko służy swobodnej i autonomicznej analizie kultury, otaczającej rzeczywistości czy prezentowaniu własnych opinii, ale przede wszystkim może uczyć kooperacji poprzez czerpanie z tych samych źródeł, budowanie wspólnego miejsca w sieci, np. na forach dyskusyjnych czy portalach edukacyjnych, które są nastawione przede wszystkim na kooperację użytkowników, zachęcają nie tylko do korzystania z kopalni wiedzy, ale przede wszystkim do jej ciągłego uzupełniania – do własnego wkładu. Należy inspirować młodzież do współpracy oraz ukazywać jej pozytywne strony w procesie zdobywania wiedzy i kształtowania nowych jej zasobów. Warto mobilizować młodych ludzi do przedstawiania własnego stanowiska dotyczącego aktualnych wydarzeń, zagadnień politycznych, gospodarczych czy edukacyjnych. W klasie szkolnej nie każdy uczeń ma na to szansę. Szkoła powinna dążyć do wychowania samodzielnych i czynnych twórców m.in. poprzez negowanie pasywnego odbioru mediów oraz wskazywanie na możliwości jakie daje aktywne uczestniczenie w medialnej przestrzeni. Obok odrzucenia biernego odbioru, konieczna jest umiejętność selekcji, czyli podziału proponowanych treści na te, które są warte naszej uwagi oraz te, których nie można uznać za wartościowe. W edukacji XXI wieku szkoła nie powinna zamykać się na zasoby kultury popularnej. Czerpanie z jej źródeł może nie tylko zainteresować młodzież, ale uzupełnić braki tradycyjnej edukacji. Wydaje nam się, że szkoła XXI wieku nie powinna odwracać się od tego, co nowe, choć często niezgodne z jej oczekiwaniami. Jej zadaniem nie może być wywieranie nacisku na młodzież, by nie szła z duchem czasu i pozostała przy tradycyjnej edukacji, ale umiejętne wykorzystanie i ukierunkowanie zamiłowania, jakim młodzież obdarzyła nowe media.

Autorzy: Marta, Anna

Źródło:
Kultura popularna + (nie)popularna szkoła = (popularna) edukacja 2.0? ( 26.03.2009r.)

Podsumowując nasze wypociny ;) Przede wszystkim trzeba powiedzieć, że czas najwyższy zacząć promować działania w obliczu nadchodzących zmian, które pokażą, iż szkolnictwo nie powinno wciąż bać się i walczyć z Internetem, telewizją, technologią i nowymi mediami, ale przede wszystkim - umiejętnie je wykorzystać i pokazać, jak mogą pomagać w nauce i być świetnym polem do popisu dla zdolnej, i kreatywnej młodzieży. Czas najwyższy aby nauczyciele przestali bać się nowej technologii i zaczęli z niej korzystać. A jest z czego i na czym. Komputerów w szkołach jest pod dostatkiem, problemem jest to, że wykorzystywane są one jedynie na zajęciach z informatyki, poza lekcjami nie ma dostępu do sal. Zakładając, że nauczyciele z technologią nie mają problemów i że potrafią uczniom pokazać sens i cel zdobywania wiedzy, trzeba im pokazać nowe rozwiązania, narzędzia i projekty, np. Google dokumenty J. Nauczyciele powinni się przełamać i wdrażać elementy nowych mediów i technologii do edukacji. Trzeba się rozwijać...:)

Autor: Karolina


Literatura:
1)http://www.eszkola.pl/forum/viewtopic.php?p=885
2)Kultura popularna + (nie)popularna szkoła = (popularna) edukacja 2.0? –artykuł dostępny na stronie: http://pracownia54.blogspot.com/2008/10/kultura-popularna-niepopularna-szkoa.html
3) J. Gajda, Media w edukacji, Wyższa Szkoła Pedagogiczna ZNP, Kraków 2003.
4) Denis McQuail, Teoria komunikowania masowego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.